paul megens
bio ( 2007 )

I've been painting all my life.
In my head.
And in my throat.
The possibility to use shapes and forms,
hasn't occur to me for a lifetime.

What I could do, was fantasize.
But the School for Journalism
didn't have a place for me, twice.
We made music.
In a small basement.
Very loud.
Feeling the bones rattle.

Turnaround fair '77, i guess.

No painting, no writing, no music.
Creativity in cauliflowers.
And blinkers.
Own choice, fair is fair.
Happiness: wife, kid, own business, house, jobs.


Pauli P and the reborn faith.
Lots of music.
Four times a week.
Hallelujah.
Melodies and lyrics.
Good old times and missed opportunities.
Never too late to start.
Mirrors and biggest fans.

A new milennium.
And everything stopped.
It was good, but enough.
A fat line under the old life.
Wife, house, job...out the window.

Tataaaaaa !!!!


Reincarnation with Mia.
And coming home with Patricia.

'Freedom' is the magic word.
No more MUST !
No more commanding bosses.
No more mandatory visits.
No more meaningless talk birthdays...

But painting... creating, every day.
Shapes and colors of the inside
thoughts and feelings,
on canvas and digital.
Me for real.
Living and being aware of everything.
Trying to judge nobody,
since we're all part of the whole, that is The Creator.



2007

Ik schilder al mijn hele leven.
In m'n hoofd.
En in mijn keel.
De mogelijkheid om kleuren en vormen te gebruiken
is een leven niet bij me opgekomen.

Fantaseren kon ik wel.
Maar ik kreeg geen plaatsje
op de School voor de Journalistiek.
We maakten muziek.
In een kleine kelder.
Loeihard.
De knoken voelen rammelen.

Draaiom kermis '77, schat ik.

Niet schilderen, niet schrijven, niet muziek maken.
Creativiteit in de bloemkool.
En oogkleppen.
Uit vrije wil; eerlijk is eerlijk.
Wegwijzer naar geluk:
vrouwtje, huisje, eigen zaakje, kindje, baantjes.

Pauli P en het hervonden geloof.
Heel veel muziek.
Vier keer per week.
Helemaal geweldig.
Melodietjes en teksten.
Van oude glorie en gemiste kansen.
Van nooit te laat om te beginnen.
Van spiegels en grootste fans.

Een nieuw milennium.
En toen was het op.
Het was mooi maar genoeg.
Dikke streep onder alles:
werk, huis en tot de dood ons scheidt.

Tataaaaaa !!!!


Re-incarnatie bij Mia.
En thuiskomen bij Patricia.
Schatten van de herontdekte ik.

'Vrijheid' is het toverwoord.
Geen MOETEN meer !
Geen commanderende bazen.
Geen verplichte visites.
Geen prietpraat-verjaardagen...

Maar schilderen...scheppen, elke dag.
De vormen en kleuren van de binnenkant
gedachten en gevoelens,
op doek en digitaal.
Ik in het echt.
Leven en bewust zijn van alles.
Proberen niemand te oordelen,
omdat we allemaal deel uitmaken,
van het geheel dat The Creator is.
-
2007



my living room untill june 2010

dat in de jaren ná 2006,
wéér alles volledig op zijn kop zou komen te staan,
tot in de allerallerdiepste fundamenten,
is een verhaal voor een andere keer.

that in the years after 2006,
everything would turn upside down again,
down to the very deepest foundations,
is a story for another time.